Verslag herdenking 4 mei 2024
Voor het eerst sinds jaren, zover we ons konden herinneren, dreigde de Dodenherdenking
in het water te vallen. Alles was al klaar gezet door Scouting Zuidoost maar de
weersverwachtingen gaven wolkbreuken aan boven de lokatie en op het tijdstip van de
herdenking.Terwijl we (scouting, techniek, de Drecht en het comité) in overleg gingen wat te doen met
de dreigende regen, schuilend onder een afdakje, kwam het inderdaad met bakken tegelijk
naar beneden.
We besloten om wat mogelijk was, naar binnen te verplaatsen. Daadkrachtig met de handen uit de
mouwen leverde de scouting een forse inspanning om alles ad hoc te reorganiseren en op tijdbinnen, in de aula van ouderenwooncentrum de Drecht, opnieuw op te stellen.
Alleen de kranslegging na the Last Post, gespeeld door Tavenu, en de landelijke twee minuten
stilte, vond plaats in de regen. Onder het toeziend oog van de, met poncho’s ingepakte, scouting
die traditioneel de erewacht vormden. Maar tegen die tijd klaarde het ook alweer wat op.
100 witte rozen
Het 4 en 5 Mei Comité Zuidoost had 100 witte rozen voor de aanwezigen, die zij op hun beurt konden neerleggen bij het herdenkingsmonument. Ook had het comité het initiatief genomen om buttons van ‘Deel de Duif’ uit te delen aan een ieder die het idee van Deel de Duif deelt.
‘Deel de Duif’ is een project van vier jongeren uit Amsterdam, twee met Islamitische en twee met Joodse achtergrond. Het project heeft als doel om vooral in gesprek met elkaar te blijven. Ook al zijn we het niet met elkaar eens. En te blijven vechten voor vrede: ‘Salaam, shalom, vrede’.
Herdenken om niet te vergeten,
Samen eraan werken dat het nooit meer zal voorkomen…
Uiteindelijk hebben we een mooie, waardige herdenking gehad. Onze ceremoniemeester Carla Kabamba, lid van ons comité begeleidde deze herdenking.
Onze voorzitter, Hans Mooren, hield een toespraak waarbij niet alleen het verleden van de tweede wereldoorlog en de verschrikkingen van toen maar ook een link werd gelegd naar de huidige tijd. Als referentie hiervoor gebruikte hij het verdriet van de moeders. "Elk slachtoffer wordt beweend door zijn of haar moeder waaruit dan de zinloosheid van het verlies in een oorlog in onmenselijk verdriet wordt geuit".
Graziëlla Hunsel vertolkte op indrukwekkende wijze het lied, Prayer of the mothers, van Yael Eckelbaum.
Kinderen van de Shri-Laksmi school uit Zuidoost, de Cornelis Jetses- en Jand Woudsmaschool uit Driemond hebben door hen zelf geschreven gedichten voorgedragen
Tanja Jadnanansingh onze stadsdeelvoorzitter stond in haar toespraak stil bij de stem van de kinderen, "luister naar hen". Zij benoemde de diversiteit en het multiculturalisme in ons stadsdeel. Dat we daar trots op moeten zijn en dat we een voorbeeld zijn voor de rest van het land.
Als een stadsdeel waar zoveel nationaliteiten wel in vrede met elkaar samenleven.
Graziëlla Hunsel sloot passend af met haar eigen nummer Quiet, ze zong over de herinneringen van hen die eens waren in ons
leven en die we in stilte nog steeds lief hebben. Dat we allen behoren tot een gemeenschappelijk eenheid ergens op de lange tijdslijn van het leven.
Tavenu tenslotte speelde "the last Post" waarna de twee minuten stilte volgden. Na het Wilhelmus, werden buiten de bloemen gelegd onder begeleiding van de leden van Scouting, die ook nog in de traditionele erewacht stonden.
De foto impressie is gemaakt door Lesly Adu.
